Week 4 Dag 16 – Tweerigting Kommunikasie? – Ons is die Plan – 9 weke van Transformasie

om deel te neem aan die geestelike stryd. Daar is ’n stryd
om lewe en dood (Heb 12:4).

Heb 12:4
⁴Julle het nog nie ten bloede toe teenstand gebied in julle stryd teen die sonde nie. 

Satan is ’n werklikheid en dit is nodig dat jy deur gebed in afhanklikheid van God hierdie geveg sal aanpak (2 Kron 20:1-30; 25:5-10; Ef 6:10-18).

2 Kron 20:1-30;

20¹‘n Tyd daarna het die Moabiete en Ammoniete, en saam met hulle van die Meüniete, teen Josafat opgetrek om oorlog te voer. ²Mense het gekom en Josafat ingelig: “’n Groot menigte trek teen u op van anderkant die see, van Aram se kant af. Kyk, hulle is al by Gaseson-Tamar.” Gaseson-Tamar is En-Gedi. ³Josafat was bang, en hy was vasbeslote om die Here te raadpleeg. Hy het ‘n vasdag uitgeroep oor die hele Juda. ⁴Juda het toe byeengekom om by die Here hulp te soek; ja, uit al die dorpe van Juda het hulle gekom om die Here te soek.

⁵Josafat het in die byeenkoms van Juda en Jerusalem, in die huis van die Here, voor die nuwe binneplein gestaan ⁶en gesê: “Here, God van ons voorouers, is U nie ‘n God wat in die hemel is nie? U heers oor al die koninkryke van die nasies. In u hand is krag en mag, en niemand kan teen U standhou nie. ⁷Is dit nie U, ons God, wat die inwoners van hierdie land voor u volk Israel uitgedryf het en dit vir ewig aan die nageslag van u vriend Abraham gegee het nie? ⁸Hulle het daarin gaan woon en vir U daarin ‘n heiligdom tot eer van u Naam gebou, en gesê, ⁹‘As daar onheil oor ons kom – die swaard, oordeel, pessiekte, hongersnood – sal ons voor hierdie huis, voor U gaan staan, omdat u Naam in hierdie huis is, en omdat ons in ons nood na U om hulp roep, sal U hoor en red.’ ¹⁰Maar nou, hier is die mense van Ammon, Moab en die Seïrberge. U het Israel, toe hulle uit Egipteland op pad was, nie toegelaat om naby hulle te kom nie. Ja, Israel het van hulle af weggedraai en hulle nie vernietig nie. ¹¹En kyk hoe vergoed hulle ons – hulle kom en verdryf ons uit u eiendom wat U aan ons as besitting gegee het. ¹²Ons God, sal U hulle dan nie oordeel nie, want ons het nie die krag om hierdie groot menigte wat teen ons optrek, teen te staan nie. Ons self weet nie wat om te doen nie, maar op U is ons oë gerig.”

¹³Die hele Juda het voor die Here gestaan, selfs hulle kleuters, hulle vroue en kinders. ¹⁴Jagasiël, seun van Sagaria, seun van Benaja, seun van Jeïel, seun van Mattanja, ‘n Leviet uit die nageslag van Asaf, oor hom het die Gees van die Here midde-in die byeenkoms gekom, ¹⁵en hy het gesê: “Luister mooi, die hele Juda, inwoners van Jerusalem en u, koning Josafat! So sê die Here vir julle, ‘Julle moenie bang wees of julle laat afskrik deur hierdie groot menigte nie, want dit is nie julle geveg nie, maar God s’n. ¹⁶Trek môre af, teen hulle uit. Kyk, hulle gaan met die opdraande van Hassis opkom, en julle sal hulle by die eindpunt van die dal voor die Jeruelwoestyn aantref. ¹⁷Julle hoef nie in hierdie geval te veg nie. Neem stelling in, Juda en Jerusalem, staan en aanskou dan die verlossing deur die Here wat met julle is! Moenie bang wees nie en moet julle nie laat afskrik nie. Trek môre teen hulle uit, en die Here sal met julle wees.’ ”

¹⁸Toe kniel Josafat met sy gesig na die grond. Die hele Juda en die inwoners van Jerusalem het voor die Here neergeval om voor die Here in aanbidding te buig. ¹⁹Die Leviete uit die nageslag van Kehat en die nageslag van Korag het opgestaan om die Here, die God van Israel, met baie harde stemme te loof.

²⁰Hulle het vroeg die oggend opgestaan en uitgetrek na die woestyn van Tekoa. Terwyl hulle uittrek, het Josafat gaan staan en gesê:

“Luister na my,
Juda en inwoners van Jerusalem!
Vertrou op die Here julle God,
dan bly julle behoue;
vertrou op sy profete,
dan behaal julle sukses.”

²¹Nadat hy met die manskappe beraadslaag het, het hy sangers vir die Here aangestel wat sy glansryke heiligheid moes loof terwyl hulle voor die gewapende manne uitgaan. Hulle moes sê: “Prys die Here, want vir ewig duur sy troue liefde!”

²²Die oomblik toe hulle met ‘n jubelkreet ‘n loflied begin sing, het die Here ‘n hinderlaag beskik teen die Ammoniete, Moabiete en die mense van die Seïrberge wat teen Juda opgetrek het, en hulle is verslaan. ²³Die Ammoniete en Moabiete het teen die inwoners van die Seïrberge opgestaan om hulle aan volledige vernietiging oor te gee en uit te delg. Toe hulle klaar was met die inwoners van Seïr, het hulle mekaar help vernietig.

²⁴En Juda, toe hulle by die uitkykpos in die woestyn kom en rondsoek na die menigte, kyk, toe lê daar net lyke op die grond, niemand het ontkom nie. ²⁵Josafat en sy manskappe het gegaan om oorlogsbuit bymekaar te maak. Hulle kry toe groot hoeveelhede toerusting en klere, sowel as waardevolle artikels by hulle. Hulle het vir hulleself soveel gebuit dat hulle dit nie kon dra nie. Hulle was drie dae lank besig om oorlogsbuit bymekaar te maak, want daar was baie. ²⁶Op die vierde dag het hulle in die Berakavallei byeengekom; ja, daar het hulle die Here geprys. Daarom word daardie plek Vallei van Lofprysing genoem; dit is vandag nog so.

²⁷Al die manne van Juda en Jerusalem het, met Josafat aan die voorpunt, omgedraai om vol vreugde na Jerusalem terug te keer, omdat die Here hulle bly gemaak het oor hulle vyande. ²⁸Hulle het Jerusalem binnegegaan met harpe, liere en trompette, op pad na die huis van die Here. ²⁹Vrees vir God het al die koninkryke van die lande oorval toe hulle hoor dat die Here teen Israel se vyande geveg het.

³⁰Josafat se koninkryk het rus gehad, want sy God het vir hom aan alle kante rus gegee. 

2 Kron 25:5-10;

⁵Amasia het Juda byeen laat kom en hulle volgens die families van die hele Juda en Benjamin laat aantree onder •aanvoerders van duisend en van honderd. Hy het hulle gemonster, van twintig jaar en ouer, en vasgestel dat hulle driehonderdduisend was, uitgesoektes, weerbare manne, gewapen met steekspies en grootskild. ⁶Hy het ook uit Israel honderdduisend dapper krygers gehuur vir honderd kikkar silwer.

⁷‘n Man van God het egter na hom gekom en vir hom gesê: “Koning, die leër van Israel moet nie saam met u gaan nie, want die Here is nie by Israel, by al die Efraimiete, nie. ⁸Maar gaan self, tree op, staal jou vir die geveg! God kan u laat val voor ‘n vyand, want by God is daar die krag om te help of om te laat val.” ⁹Amasia vra toe vir die man van God: “Maar wat van die honderd kikkar wat ek vir die troepe van Israel gegee het?” Die man van God het geantwoord: “Die Here het die vermoë om vir jou baie meer as dit te gee.”

¹⁰Amasia het hulle, die troepe wat uit Efraim na hom gekom het, onttrek om weer na hulle eie plek te gaan. Hulle was baie kwaad vir Juda, en het briesend kwaad na hulle eie plek teruggekeer. 

Ef 6:10-18
OPROEP TOT GEESTELIKE BEWAPENING

¹⁰Ten slotte: Vind jou sterkte in die Here en in sy geweldige krag. ¹¹Trek die volle wapenrusting van God aan, sodat julle staande kan bly teen die listighede van die Duiwel. ¹²Vir ons is die stryd immers nie teen vlees en bloed nie, maar teen die owerhede, teen die magte, teen die wêreldheersers van hierdie duisternis, teen die bose geeste in die hemelruim. ¹³Neem daarom die volle wapenrusting van God op, sodat julle op die dag van onheil weerstand kan bied en, nadat julle alles uitgevoer het, staande kan bly. ¹⁴Staan dan vas, deur julle heupe te omgord met die waarheid, julle te bedek met die borsplaat van •geregtigheid, ¹⁵en deur die bereidheid vir die evangelie van vrede as skoene aan julle voete aan te trek, ¹⁶en by dit alles die skild van die geloof op te neem, waardeur julle in staat sal wees om al die vurige pyle van die Bose te blus. ¹⁷Dra ook die helm van verlossing en die swaard van die Gees – dit is die woord van God. ¹⁸By elke geleentheid wanneer julle bid en smeek, moet julle telkens deur die Gees bid. Daarom moet julle waaksaam wees, deur volhardend te pleit vir al die •heiliges.