Kategorie: Stof tot nadenke

“Laat julle lig só voor die mense skyn, sodat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemele is, kan verheerlik.”

Matt. 5: 16

Ons hou ons besig met allerlei dinge vir die kerk, in die kerk en om die kerk. Doen ons dit uit geloof en omdat dit die begeerte van ons hart is, daartoe gedring deur die Heillige Gees? Of doen ons dit om deur mense gesien en bewonder te word? Salomo wys ons duidelik daaroop dat ons nie self moet roem op wat ons doen nie (“Moenie spog oor die dag van môre nie, want jy weet nie wat die dag sal oplewer nie. Laat ‘n vreemde jou prys, en nie jou eie mond nie, ‘n buitestander, en nie jou eie lippe nie.” (Spr. 27: 1-2)). Is dit vir ons so belangrik om erkenning te kry vir dit wat ons hier op aarde vermag, dat ons vergeet dat ons eintlik net hier is om God te verheerlik? Dat daar nie so ‘n verskoning is dat mens nie tyd het om dit wat jy vir God doen, goed moet doen nie. Jammer dit is al weer my ma se motto, “As ‘n ding die moeite werd is om te doen, is dit die moeite werd om dit goed te doen”. Daar is sekerlik baie van ons wat dit in alle opregtheid doen” (“Daarom dan, julle moet ontsag hê vir die Here; dien Hom met opregtheid en getrouheid.” (Jos. 24: 14)). Terwyl ander graag kritiseer (“Moenie op die oog af oordeel nie, maar oordeel regverdig.” (Joh. 7: 24); “Die oog is die lamp van die liggaam. As jou oog suiwer is, sal jou hele liggaam verlig wees . Maar as jou oog boos is, sal jou hele liggaam donker wees. As die lig in jou donker is, hoe groot is die duisternis nie!” (Matt. 6: 22-23)).

“Ek sê vir julle: Wie nie by die hek van die kraal ingaan nie, maar van ‘n ander kant af inklim – daardie man is ‘n dief en rower. Maar hy wat by die hek ingaan, is ‘n herder van die skape; vir hom maak die hekwagter oop, en die skape luister na sy stem. Hy roep sy eie skape op hulle naam en lei hulle uit.”

Joh. 10: 1-3

In hierdie wêreld wat ons leef, is daar so baie stemme en afleidings, dat dit soms regtig moeilik is om te weet wanneer moet ons luister, en wanneer om liewer ‘n dowe oor te gooi, op al die gepraat, waarmee ons elke dag te doen kry. Tog verduidelik Jesus Christus dit so mooi in Joh. 10: 1-3. Wanneer die stemme nie deur die hek van die Woord van God kom nie, is dit diewe en rowers wat probeer inkom, om van God se skape te steel. Ons kan seker weet dat God ons by name ken, en Hom alleen moet ons volg (“Wanneer hy al sy skape uitgelei het, gaan hy voor hulle uit, en hulle volg hom, omdat hulle sy stem ken. Hulle sal ‘n vreemde nooit volg nie, maar van hom wegvlug, omdat hulle die stem van vreemdes nie ken nie.“” (Joh. 10: 4-5)), want by God is daar nie duisternis nie, en het niks nodig om in duisternis plaas te vind nie (“Dit is die boodskap wat ons van Hom gehoor het, en wat ons aan julle bekend maak: God is lig, en daar is geen duisternis in Hom nie.” (1 Joh. 1:5)).

“In die begin het God die hemel en die aarde geskep. Die aarde was woes en leeg, en donkerte was oor die oerwater. Maar die Gees van God het oor die water gesweef, en God het gesê: “Laat daar lig wees!” En daar was lig.”

Gen. 1: 1-3

Ons as Christene glo in die skeppings-’teorie’. Daar kan tog sekerlik nie eens ‘n stoel wees om op te sit, of ‘n tafel om by te eet, indien iemand nie die skeppingsdrang beleef, beplan en uitgevoer het nie. Hoe is dit dan vir mense moeilik om te begryp dat die perfeksie van die natuur, die dag en nag rotering van die aarde, die sonnestelsels, natuur se siklusse en die menslike liggaam, sonder enige twyfel, deur ‘n almagtige God geskep is. Nie eers die klere wat ons dra, die kos wat ons op ons borde opdis en die tegnologiese ontwikkellings van hierdie wêreld kan daar wees sonder ‘n skeppings drang, beplanning, en die uitvoer daarvan nie.