Kategorie: Week 3

Lees 1 Kor 12:1-31; Rom 12:3-8; Hand 16:6-10; Kol 4:2-4

1 Kor 12:1-31;

BAIE GAWES MAAR EEN LIGGAAM

12¹Wat die gawes van die Gees betref, broers, wil ek nie hê dat julle onkundig moet wees nie. ²Julle weet dat, toe julle heidene was, julle dikwels na die stom afgode meegevoer is, op watter manier julle ook al daartoe verlei is. ³Daarom maak ek aan julle bekend dat niemand wat deur die Gees van God praat, sê “Jesus is vervloek!” nie, en niemand kan sê “Jesus is die Here!” behalwe deur die Heilige Gees nie.

⁴Daar is ‘n verskeidenheid genadegawes,
maar dit is dieselfde Gees;
⁵en daar is ‘n verskeidenheid dienste,
maar dit is dieselfde Here;
⁶en daar is ‘n verskeidenheid aktiwiteite,
maar dit is dieselfde God
wat al hierdie dinge in almal bewerk.
⁷Aan elkeen egter word die openbaring van die Gees gegee, met die oog op wat bevorderlik is:

⁸Aan een word ‘n woord van wysheid
deur die Gees gegee,
aan ‘n ander ‘n woord van kennis
deur dieselfde Gees;
⁹aan een geloof
deur dieselfde Gees,
aan ‘n ander gawes van genesing
deur die één Gees;
¹⁰aan een dinamiese kragte,
aan ‘n ander weer die gawe van profesie;
aan een die onderskeiding van geeste,
aan ‘n ander verskillende soorte tale,
en aan nog ‘n ander die uitleg van tale.
¹¹Een en dieselfde Gees bewerkstellig al hierdie dinge, wat Hy aan elkeen afsonderlik uitdeel volgens sy wil.

¹²Want soos die liggaam ‘n eenheid is, maar uit baie ledemate bestaan, en al die ledemate van die liggaam, alhoewel hulle baie is, een liggaam vorm, so is dit ook met •Christus. ¹³En ons is tog álmal deur die een Gees in een liggaam in gedoop – Jode of Grieke, slawe of vrymense – en ons is almal met een Gees deurdrenk. ¹⁴Inderdaad, die liggaam bestaan nie uit een ledemaat nie, maar uit baie.

¹⁵As die voet sou sê,
“Omdat ek nie ‘n hand is nie,
behoort ek nie
aan die liggaam nie,”
behoort hy daarom nie
aan die liggaam nie?
¹⁶En as die oor sou sê,
“Omdat ek nie ‘n oog is nie,
behoort ek nie
aan die liggaam nie,”
behoort hy daarom nie
aan die liggaam nie?
¹⁷As die ganse liggaam oog was,
waar sou die gehoor wees?
As alles gehoor was,
waar sou die reuk wees?
¹⁸Maar nou het God die ledemate, elke enkele een van hulle, in die liggaam geplaas volgens sy besluit. ¹⁹As alles een ledemaat was, waar sou die liggaam wees? ²⁰Maar nou is daar wel baie ledemate, maar net een liggaam. ²¹Die oog kan tog nie vir die hand sê, “Ek het jou nie nodig nie,” of die kop weer vir die voete, “Ek het julle nie nodig nie.” ²²Inteendeel, die oënskynlik swakker liggaamsdele is baie meer noodsaaklik; ²³en daardie dele van die liggaam wat ons as minder eerbaar beskou, klee ons met meer as die gewone eer, en die minder elegante dele met meer elegansie, ²⁴terwyl ons meer elegante dele dit nie nodig het nie. Maar God het die liggaam so saamgestel, dat Hy meer respek toegewys het aan die deel wat dit die meeste nodig het, ²⁵sodat daar nie verdeeldheid in die liggaam sal wees nie, maar die ledemate in gelyke mate vir mekaar sal sorg. ²⁶As een ledemaat ly, ly al die ledemate saam; as een ledemaat vereer word, is al die ledemate saam bly.

²⁷Julle is die liggaam van •Christus, en elkeen individueel ‘n ledemaat. ²⁸In die •gemeente het God aangewys: eerstens •apostels, tweedens •profete, derdens leraars; daarna kragtige vermoëns, sowel as gawes van genesing, vermoëns om te kan help, om te lei, en verskillende soorte tale. ²⁹Is almal dan apostels? Is almal dan profete, of almal leraars? Het almal miskien kragtige vermoëns? ³⁰Het almal miskien gawes van genesing? Spreek almal dalk in tale? Kan almal dit dalk uitlê? ³¹Julle lê julle toe op die belangriker genadegawes, maar ek wys julle die heel beste weg.

Rom 12:3-8;
GELOWIGES SE OPTREDE IN DIE GEMEENTE

³Deur die genade wat aan my gegee is, sê ek vir elkeen van julle dat jy nie meer van jouself moet dink as wat jy behoort nie, maar dat jy jou gedagtes daarop moet instel om verstandig te wees, volgens die maat van geloof wat God aan elkeen toebedeel het. ⁴Want soos ons baie ledemate in een liggaam het, en nie al die ledemate dieselfde funksie vervul nie, ⁵net so is ons, al is ons baie, een liggaam in •Christus, en individueel lede van mekaar. ⁶Ons het gawes wat van mekaar verskil, volgens die genade wat aan ons gegee is:

As dit die gawe van profesie is,
beoefen dit dan
in ooreenstemming
met die geloof;
⁷as dit is om ander te dien,
gebruik dit dan vir dienswerk.
Wie onderrig kan gee,
moet onderrig;
⁸wie kan bemoedig,
moet bemoediging gee;
wie mededeelsaam kan wees,
moet dit met opregtheid doen;
wie leiding kan gee,
moet dit met toewyding doen;
wie barmhartigheid kan betoon,
moet dit met blydskap doen.

Hand 16:6-10;
PAULUS SE VISIOEN IN TROAS

⁶Hulle het deur Frigië en die landstreek van Galasië gereis, omdat hulle deur die Heilige Gees verhinder is om die woord in Asië te verkondig. ⁷Toe hulle naby Misië kom, het hulle probeer om na Bitinië te gaan, maar die Gees van Jesus het hulle nie toegelaat nie. ⁸Hulle het toe by Misië verbygereis en afgegaan na Troas. ⁹Daardie nag het Paulus ‘n visioen gehad. ‘n Macedoniese man het daar gestaan en hom gesmeek met die woorde: “Kom oor na Macedonië en help ons!” ¹⁰Nadat hy die visioen gesien het, het ons dadelik probeer om na Macedonië te gaan, omdat ons oortuig was dat God ons geroep het om aan hulle die evangelie te verkondig.

Kol 4:2-4

²Volhard in gebed. Wees waaksaam en dankbaar as julle bid. ³Bid terselfdertyd ook vir ons, dat God vir ons ‘n deur vir die Woord sal oopsluit, om die misterie van •Christus te verkondig – dit waarvoor ek in boeie is – ⁴en bid dat ek dit met die regte woorde sal kan verduidelik.

Lees Hand 1:4, 8; 2:14, 36, 41-47; 4:31; 7:54-60; 2 Kor 4:13.

Hand 1:4, 8;

⁴Terwyl Hy met hulle saamgeëet het, het Hy hulle beveel: “Moenie uit Jerusalem weggaan nie, maar bly wag op die Vader se belofte wat julle van My gehoor het. 

⁸Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle moet my getuies wees in Jerusalem, in die hele Judea en Samaria, en tot aan die einde van die aarde.”

Hand 2:14, 36, 41-47;

¹⁴Daarop staan •Petrus op, verhef sy stem en spreek hulle toe: “Jode, en julle almal wat in Jerusalem woon – dit moet julle weet, luister goed na my woorde:

³⁶“Laat die hele huis van Israel dan vir seker weet dat God Hom Here en Christus gemaak het – hierdie Jesus wat julle gekruisig het.”

⁴¹Diegene wat sy boodskap aangeneem het, is gedoop, en op daardie dag is ongeveer drieduisend mense toegevoeg.

EERSTE GEMEENTE

⁴²Hulle het bly volhard in die leer van die •apostels, die verbondenheid met mekaar, die breek van die brood, en gebede. ⁴³Almal is met ontsag vervul en baie wonders en tekens het deur die apostels plaasgevind. ⁴⁴Al die gelowiges was bymekaar en het alles gemeenskaplik besit. ⁴⁵Hulle het hulle eiendom en besittings verkoop en aan almal uitgedeel volgens elkeen se behoefte. ⁴⁶Hulle het eensgesind volhard om die tempelterrein daagliks te besoek, aan huis die brood te breek en hulle maaltye met uitbundige blydskap en met opregte harte te geniet. ⁴⁷Hulle het God bly prys, en die hele volk was hulle goedgesind. En die Here het daagliks verlostes by hulle getal gevoeg.

Hand 4:31;

³¹Terwyl hulle gebid het, is die plek waar hulle bymekaar was, geskud en almal is vervul met die Heilige Gees, en het die woord van God met vrymoedigheid verkondig.

Hand 7:54-60;

⁵⁴Toe hulle dit hoor, was hulle woedend in hulle harte en het hulle op hulle tande begin kners oor hom. ⁵⁵Maar Stefanus, vol van die Heilige Gees, het stip na die hemel gekyk en die heerlikheid van God gesien, en Jesus wat aan die regterhand van God staan. ⁵⁶En hy het gesê: “Kyk, ek sien die hemele geopen en die •Seun van die Mens aan die regterhand van God staan.” ⁵⁷Maar hulle het luidkeels geskreeu, hulle ore toegedruk en soos een man op hom afgestorm. ⁵⁸Nadat hulle hom uit die stad uitgesleep het, wou hulle hom stenig. Die getuies het hulle boklere neergesit by die voete van ‘n jong man bekend as Saulus. ⁵⁹En hulle het Stefanus gestenig, terwyl hy uitroep: “Here Jesus, ontvang my gees!” ⁶⁰Hy het op sy knieë geval en met ‘n harde stem uitgeroep: “Here, reken hulle hierdie sonde nie toe nie!” En met dié woorde het hy ontslaap.

2 Kor 4:13

¹³Maar aangesien ons dieselfde Gees van die geloof het – soos geskryf staan, “Ek het geglo, daarom het ek gepraat” – glo ons ook, en daarom praat ons.

Lees Ps 139:13-18; Ef 1:7-14, 22-23; 4:1-7, 11-16.

Ps 139:13-18;

¹³Dit is immers U wat my niere
geskep het,
my in die moederskoot geweef het.
¹⁴Ek prys U omdat ek
op ‘n ontsagwekkende,
wonderbaarlike wyse gemaak is.
Wonderbaarlik is u werke
en ek besef dit maar te goed.
¹⁵My skelet was nie vir U verborge
toe ek in die geheim gemaak is nie,
toe ek kunstig geweef is
in die dieptes van die aarde.
¹⁶U oë het my vormloosheid gesien.
En in u •boekrol is hulle almal
opgeteken –
dae wat beplan is,
toe nie een daar was nie.
¹⁷En vir my, hoe kosbaar
is u gedagtes, o God –
hoe oorweldigend
is die volle getal daarvan!
¹⁸As ek dit tel,
is dit meer as die sand.
Word ek wakker,
dan is ek steeds by U.

Ef 1:7-14, 22-23;

⁷In Hom het ons die bevryding deur sy bloed,
die vergewing van ons oortredings
uit die rykdom van sy genade,
⁸wat Hy oorvloedig aan ons geskenk het,
saam met alle wysheid en insig.
⁹Hy het die geheimenis van sy wil
aan ons bekend gemaak,
soos Hy dit goedgedink en in Christus voorgeneem het,
¹⁰om die volheid van die tye te bestuur,
en om alle dinge
– die dinge in die hemel en die dinge op die aarde –
onder een Hoof in Christus saam te bring,
¹¹In Hom is ons ook as erfgename uitverkies,
voorbestem volgens die voorneme
van die Een wat alles volgens sy raad en wil laat gebeur,
¹²sodat ons,
wat van die begin af ons hoop op Christus gevestig het,
kan bestaan tot lof van sy heerlikheid.
¹³In Hom is julle, toe julle die woord van die waarheid,
die evangelie van julle verlossing,
gehoor en tot geloof gekom het,
verseël met die Heilige Gees, wat beloof is.
¹⁴Die Gees is die waarborg van ons erfenis,
om ons los te koop as God se eiendom,
tot lof van sy heerlikheid.

²²Hy het alles onder sy voete gestel,
en Hom aan die kerk gegee,
as Hoof oor alles,
²³die kerk wat sy liggaam is,
die volheid van Hom
wat alles in almal vul.

Ef 4:1-7, 11-16

4¹Daarom spoor ek julle aan, ek, wat ter wille van die Here ‘n gevangene is, om so te leef dat julle die roeping waarmee julle geroep is, waardig is: ²deur mekaar met volkome nederigheid en saggeaardheid, en met geduld in liefde te verdra, ³en julle daarop toe te lê om die eenheid wat die Gees bewerk, te bewaar deur die band van vrede –
⁴een liggaam en een Gees,
soos julle ook deur julle roeping
tot een hoop geroep is:
⁵een Here, een geloof, een doop,
⁶een God en Vader van almal,
wat oor almal en deur almal
en in almal is.
⁷Maar aan elkeen van ons is ‘n genadegawe geskenk, soos •Christus dit uitgedeel het. 

¹¹En Hy het sommige as •apostels, ander as profete, ander as evangeliste, en ander as herders en leraars gegee, ¹²om die •heiliges toe te rus vir hulle dienswerk, om die liggaam van Christus op te bou, ¹³totdat ons almal kom tot eenheid in geloof en in kennis van die •Seun van God, en tot ‘n volwassenheid wat in ooreenstemming is met die volgroeide gestalte van die volheid van Christus. ¹⁴Die doel hiervan is dat ons nie meer klein kindertjies sal wees nie, wat deur onstuimige golwe rondgeslinger word en rondgewaai word deur elke wind van lering, deur mense se slinksheid en die gekonkel waardeur hulle dwaling beplan; ¹⁵maar dat ons eerder, terwyl ons in liefde aan die waarheid vashou, in alle opsigte na Hom toe sal groei. Hy, Christus, is die Hoof ¹⁶uit wie die hele liggaam, harmonieus saamgevoeg en saamgebind, deur die ondersteuning van elke gewrig, volgens die werking van elke deel afsonderlik, die groei van die liggaam bewerk tot sy eie opbou in liefde.

Lees Joh 15:1-17 biddend in afhanklikheid van die Here om jou te lei in sy wil vir jou lewe.

Joh 15:1-17

15¹Daar het sekere mense van Judea af gekom wat die broers aanhou leer het: “As julle nie besny word ooreenkomstig die gebruik van Moses nie, kan julle nie verlos word nie.” ²Aangesien hieroor meningsverskil ontstaan het, en Paulus en Barnabas met hulle ‘n woordestryd gevoer het wat hoegenaamd nie onbenullig was nie, het hulle besluit dat Paulus en Barnabas en nog ‘n paar ander uit hulle geledere na die •apostels en ouderlinge in Jerusalem moes opgaan oor hierdie strydvraag. ³Hulle is toe deur die •gemeente weggestuur, en het deur Fenisië en Samaria gereis en uitvoerig oor die bekering van die heidene berig, en sodoende groot vreugde aan al die broers verskaf. ⁴Toe hulle in Jerusalem aankom, is hulle deur die gemeente en die apostels en ouderlinge ontvang. Paulus en Barnabas het vertel wat God alles met hulle gedoen het. ⁵Sommige mense wat aan die •Fariseërs se party behoort en gelowig geword het, het egter opgestaan en gesê: “Hulle moet besny word en opdrag kry om die •Wet van Moses te onderhou.”

⁶Die apostels en die ouderlinge het toe bymekaargekom om hierdie saak in oënskou te neem. ⁷Toe ‘n hewige woordestryd ontstaan, het •Petrus opgestaan en vir hulle gesê: “Broers, julle weet dat God my al van die vroeë dae af onder julle uitgekies het, sodat die heidene deur my prediking die boodskap van die evangelie hoor en tot geloof kom. ⁸En God, die kenner van harte, het dit bevestig deurdat Hy die Heilige Gees aan hulle, net soos aan ons, geskenk het. ⁹Hy het geen onderskeid getref tussen ons en hulle nie, want Hy het hulle harte deur die geloof gereinig. ¹⁰Waarom wil julle God dan nou toets deur ‘n juk, wat nie ons of ons voorvaders kon dra nie, op die dissipels se nekke te plaas? ¹¹Maar ons glo dat ons op dieselfde manier as hierdie mense deur die genade van die Here Jesus verlos word.”

¹²Toe het die hele vergadering stilgebly en na Barnabas en Paulus geluister, terwyl hulle vertel van al die tekens en wonders wat God deur hulle onder die heidene gedoen het. ¹³Toe hulle ophou praat, het Jakobus gesê: “Broers, luister na my. ¹⁴Simeon het verduidelik hoe God van die begin af toegesien het dat Hy uit die heidene ‘n volk vir sy Naam sou verkry. ¹⁵Hiermee stem die woorde van die profete ooreen, soos daar geskryf staan:

¹⁶“ ‘Daarna sal Ek terugkom
en Ek sal die vervalle huis
van Dawid weer opbou,
en Ek sal die bouvalle daarvan
herbou en dit herstel,
¹⁷sodat die res van die mensdom
die Here kan soek,
ja, al die nasies oor wie my Naam
uitgeroep is.
So sê die Here, wat hierdie dinge doen’

Lees Matt 12:31-32; Mark 1:8; Luk 11:13; Joh 14:12; Hand 1:1-8

Matt 12:31-32;
³¹Daarom sê Ek vir julle, elke sonde en lastering sal die mense vergewe word, maar lastering teen die Gees sal nie vergewe word nie. ³²En wie iets teen die •Seun van die Mens sê, dit sal hom vergewe word. Maar wie iets teen die Heilige Gees sê, dit sal hom nie vergewe word nie, nóg in hierdie bedeling, nóg in die een wat kom.”

Mark 1:8;
⁸Ek het julle met water gedoop, maar Hy sal julle met die Heilige Gees doop.”

Luk 11:13;
¹³As julle wat sleg is, dan weet om goeie geskenke aan julle kinders te gee, hoeveel te meer sal die hemelse Vader die Heilige Gees gee aan hulle wat Hom vra!”

Joh 14:12;
¹²Amen, amen, Ek sê vir julle: Wie in My glo, hy sal ook die werke doen wat Ek doen, en hy sal nog groter dinge as dit doen, omdat Ek na die Vader gaan. 

Hand 1:1-8

1¹Die eerste berig, Teofilus, het ek geskryf oor alles wat Jesus begin doen en waaroor Hy onderrig gegee het, ²tot die dag dat Hy opgeneem is, nadat Hy deur die Heilige Gees opdragte gegee het aan die •apostels wat Hy uitgekies het. ³Aan hulle het Hy, ná sy lyding, deur talle tekens getoon dat Hy leef, toe Hy oor ‘n tydperk van veertig dae aan hulle verskyn en met hulle oor die sake van die •koninkryk van God gepraat het.

⁴Terwyl Hy met hulle saamgeëet het, het Hy hulle beveel: “Moenie uit Jerusalem weggaan nie, maar bly wag op die Vader se belofte wat julle van My gehoor het. ⁵Want Johannes het wel met water gedoop, maar oor nie baie dae nie sal julle met die Heilige Gees gedoop word.”

JESUS SE HEMELVAART

⁶Toe hulle bymekaar was, het hulle Hom gevra: “Here, gaan U in hierdie tyd die koninkryk vir Israel weer oprig?” ⁷Maar Hy het hulle geantwoord: “Dit is nie vir julle om die tye en spesifieke geleenthede te ken wat die Vader in sy eie mag bepaal het nie. ⁸Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle moet my getuies wees in Jerusalem, in die hele Judea en Samaria, en tot aan die einde van die aarde.”